Tel. (+48) 508 168 769 / English info

Menu
  • Strona główna
  • Publikacje dla pacjenta
  • Schizofrenia
  • Czy schizofrenię można wyleczyć?
  • Czy schizofrenię można wyleczyć?

    Odpowiedź na to pytanie nie będzie jednoznaczna biorąc pod uwagę dotychczasową wiedzę o istocie schizofrenii, jak i doświadczenie w jej skutecznym leczeniu.

    Schizofrenię rozpatruje się wielowymiarowo. Każdy wymiar oznacza grupę objawów. U większości pacjentów występują w mniejszym lub większym nasileniu objawy z każdego wymiaru.

    Wymiar psychotyczny – oznacza obecność objawów wytwórczych, czyli omamów (najczęściej – głosy) i urojeń (nierzeczywiste, dziwaczne wyobrażenia i przekonania).

    Wymiar deficytowy – oznacza brak spontaniczności, energii, zainteresowań, apatię i wycofanie z kontaktów. Objawy te nazywa się negatywnymi. Prowadzą często do niechęci następujących zadań: opuszczania domu, zawiązywania i podtrzymywania kontaktów międzyludzkich, angażowania się w charakterystyczne dla wieku i zainteresowań aktywności, a czasem i nie dbania o siebie.

    Wymiar dezorganizacji – to zaburzenie myślenia (często natłok myśli) i specyficzne zaburzenie zachowania wyrażające się niedostosowaniem społecznym, pobudzenie.

    Wymiar poznawczy – dotyczy pogorszenia głównie pamięci operacyjnej (nabywanie nowych informacji – uczenie, korzystanie z informacji i pamięci, planowanie działania).

    Wyleczenie oznacza więc ustąpienie objawów schizofrenii z wszystkich wymiarów.

    Najbardziej wrażliwym na leczenie pozostaje wymiar psychotyczny i dezorganizacji. Ustąpienie pobudzenia, omamów i urojeń uzyskuje się najszybciej; leczenie objawów negatywnych i funkcji poznawczych rozciąga się w czasie i tu sukces terapeutyczny nie zawsze jest całkowity.

    Schizofrenia może przebiegać w różny sposób. Najczęściej przebiega falująco – z okresami zaostrzeń i remisji. Remisje mogą być całkowite i częściowe. Rzadziej przebiega liniowo – kolejne zaostrzenia dają coraz mniej pełne remisje. Najkorzystniej jest oczywiście wtedy, gdy zaostrzenia są rzadko, a remisje pełne. Odpowiedź na powyższe pytanie może być więc twierdząca, gdy za wyleczenie uważa się osiągnięcie pełnej remisji – biorąc pod uwagę możliwość wystąpienia kolejnego epizodu i akceptując przyjmowanie w okresie remisji leków przeciwpsychotycznych.