Leczenie CHAD
W leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej najważniejszą rolę pełnią stabilizatory nastroju; w praktyce są to:
- węglan litu,
- leki przeciwpadaczkowe,
- atypowe leki neuroleptyczne (leki przeciwpsychotyczne drugiej generacji).
Już po pierwszym w życiu epizodzie manii leczenie profilaktyczne stosuje się bezterminowo.
W leczeniu depresji w CHAD leki przeciwdepresyjne powinny pełnić funkcję uzupełniającą i być odstawiane po ustąpieniu epizodu. W praktyce jest to często trudne do przeprowadzenia ze względu na pozostawanie tzw. objawów resztkowych po leczeniu depresji: poprawa nie dotyczy wszystkich sfer funkcjonowania, pozostaje np. zniechęcenie lub brak motywacji.
Jednym z najczęstszych objawów resztkowych jest zaburzenie zapamiętywania i skupienia uwagi.
Leczenie manii przeprowadza się w szpitalu psychiatrycznym. Jest to konieczne ze względu na brak świadomości choroby – tzw. brak wglądu. Nieleczona mania w krańcowej sytuacji może prowadzić do odwodnienia lub skrajnego wyczerpania.
Często tragiczne są społeczne skutki manii – lekkomyślne wydawanie pieniędzy, podpisywanie niekorzystnych umów, zawieranie niekorzystnych transakcji, kredytów, wypadki samochodowe, przypadkowe kontakty seksualne skutkujące rozpadem rodziny a także zakażeniami WZW B i C (wirusowe zakażenia wątroby), HIV, HPV (wirus brodawczaka) i innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową.