Objawy otępienia

Otępienie rozpoznaje się jeżeli osoba doznaje postępujących i nieodwracalnych zaburzeń pamięci uniemożliwiających samodzielne funkcjonowanie.
Zaburzenia pamięci początkowo dotyczą pamięci świeżej – osoby dotknięte otępieniem często szukają swoich rzeczy, powtarzają kilkakrotnie wypowiedzi.
Osoby te zapamiętują ostatnie fakty życiowe wybiórczo, lub wcale przy czym pamięć wydarzeń dawniejszych może być nienaruszona.

Najczęstszym początkowym powikłaniem otępienia jest depresja. Z czasem proces otępienny postępuje: dochodzi do zapominania nazw przedmiotów, imion najbliższych, opiekujących się osób, gubienia się w znanej okolicy, trudności w prawidłowym ubraniu się.

Istotnym powikłaniem otępienia w późniejszych fazach jest zespół urojeniowy. Dominują w nim przekonania chorego, że jest okradany, podmienia się jego rzeczy, albo zużywa i podrzuca zniszczone, przestawia sprzęty.

Najtrudniejszym okresem otępienia jest otępienie ciężkie, w którym osoba ma trudności z chodzeniem, zanika zdolność mowy i kontrolowania czynności fizjologicznych. Powikłaniami tego okresu mogą być zachowania agresywne i krzyk.